tiesjoosten

Vorige week beschreef ik in deze nieuwsbrief hoe Nederland volgens mij zou moeten omgaan met het Urgenda-vonnis. Kort gezegd: steenkoolcentrales uitzetten en samen met de eigenaren op de financiële blaren zitten. Een dag later kwamen de Duitsers met hun plan voor een Kohleausstieg. Daarover is lang overleg gevoerd en er werd dan ook reikhalzend naar het rapport uitgekeken. Het is nog geen wet, maar het lijkt me onwaarschijnlijk dat de politiek nog grote wijzigingen zal aanbrengen. De Duitsers komen met

Afgelopen dinsdag is energieleverancier Robin door de rechtbank Midden-Nederland failliet verklaard. 30.000 Nederlanders zijn daarmee hun leverancier kwijt. Het is nog niet duidelijk wat de schade is. Robin richtte zich expliciet op mensen met schulden, die bij andere energieaanbieders geen onderdak konden vinden. Het bedrijf adverteerde met: 'Je oude leverancier heeft je afgesloten. Geen stress. Wij zorgen ervoor dat je uiterlijk binnen 24-48 uur na aanmelden weer voorzien bent, zodat je weer licht hebt en weer kunt koken.' Enkele maanden

Vandaag werd bevestigd wat iedereen met enig verstand van de energietransitie al tijden zag aankomen: Nederland gaat het Urgenda-doel bij lange na niet halen. Even opfrissen: de rechter stelde in de Klimaatzaak tot tweemaal toe vast dat de Nederlandse CO2-uitstoot in 2020 met minimaal 25 procent moet zijn teruggedrongen ten opzichte van 1990. Het Planbureau voor de Leefomgeving heeft uitgerekend dat we waarschijnlijk op zo'n 21 procent zullen uitkomen. We komen nog ongeveer 9 miljoen ton bespaarde CO2-uitstoot 'tekort'. De

Heb jij het resultaat van de onderhandelingen aan de Klimaattafel voor de Industrie gelezen? Zo nee: best begrijpelijk, want het is nogal taaie kost. Maar ja, ondertussen heeft iedereen en z’n moeder er een mening over. Het kan dan ook geen kwaad om even deze podcast van Studio Energie te luisteren. Manon Janssen, de voorzitter van de Industrietafel, komt het akkoord uitleggen. Soms maakt ze zich er naar mijn smaak wat makkelijk van af, vooral als het over de CO2-tax

Wat. Een. Week. Ik ga dit weekend een groot glas bier drinken, want ik heb wat te vieren. Deze dagen worden namelijk een boel verhalen gepubliceerd waarin ik weken en soms maanden heb geïnvesteerd. Dat geldt overigens niet voor het verhaal over de uitbreiding van het Rotterdamse warmtenet naar Leiden, dat ik vandaag op Follow the Money heb gepubliceerd. De Rotterdamse Rekenkamer wil graag dat de gemeenteraad een besluit hierover uitstelt, maar het is de vraag of de politiek wil

'Au, nee, mijn ogen, ik wil het niet zien’, dacht ik, toen ik verschillende mensen in mijn filterbubbel dit verhaal van De Telegraaf zag retweeten. Sinds ik over klimaatverandering schrijf, kamp ik met het volgende dilemma: ga ik de discussie aan met klimaatontkenners? Vrijwel altijd kies ik ervoor om de quatsch te negeren. Wat bereik ik, als ik uren investeer om uitgebreid en inhoudelijk uit te leggen waarom uitspraken van Tiër of Geert onzinnig zijn? Liever schrijf ik voor mensen

Laten we het eens hebben over de kosten van de energietransitie. En dan meer specifiek: de verdeling daarvan. De afgelopen weken was daar namelijk weer eens het een en ander over te doen. Een clubje Nederlanders trok onder aanvoering van ‘Jan Dijklul’ een geel hesje aan en mocht prompt van CDA-leider Buma meepraten over het klimaatbeleid. (Dat is dus zo’n moment dat ik zit te schreeuwen naar mijn computer. Die ‘beweging’ – als je een groepje van enkele tientallen demonstranten

Mijn politieke moment van 2018 is een interview, gepubliceerd afgelopen maart in het Financieele Dagblad. Havenwethouder Adriaan Visser is daar aan het woord, en hij zegt twee interessante dingen. Eén: hij zegt duidelijk dat hij niet gaat ingrijpen in de contractverlenging van steenkooloverslagbedrijf EMO in de Rotterdamse haven. Daarmee zet hij een punt achter een discussie die dan al enkele maanden speelt. Even samenvatten: EMO is een Hele Grote Steenkolenboer. En EMO wilde een optie lichten in zijn huurcontract, waardoor