nieuwsbrief

Sinds enkele weken ben ik bezig met een groot onderzoek. Misschien kun je me daarbij zelfs helpen! Ik zit momenteel middenin een onderzoek naar de luchtvaartindustrie. Dit heeft mijn interesse omdat vliegen een grote impact heeft op het klimaatprobleem. Bovendien vind ik het opvallend dat luchthavens en luchtvaartmaatschappijen vaak van die nationale paradepaardjes zijn. Schiphol. Charles de Gaulle. De Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. British Airways. Namen waar naties trots op zijn. Wat ik wil weten: hoeveel geld stroomt er eigenlijk van

Vorige week schreef ik in mijn nieuwsbrief over problemen bij de uitbreiding van het Rotterdamse warmtenet naar Leiden. Vandaag wil ik het graag hebben over een ander probleem bij warmtenetten. Namelijk, over de vraag hoe de prijs bepaald wordt die mensen met een warmteaansluiting betalen. Om te beginnen moet je begrijpen dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen huizen die verwarmd worden door middel van het verstoken van aardgas en huizen die verwarmd worden door heet water uit een afvalverbrander,

De afgelopen week heb ik toch zoiets raars gehoord. Ik ga in 7 stappen uitleggen wat er is gebeurd. Wandel met me mee. 1: Centraal staat hier het Rotterdamse Warmtebedrijf. Dat is een overheidsbedrijf dat restwarmte vanuit de Rotterdamse haven naar huishoudens in Rotterdam en omstreken transporteert. Financieel gaat het met dat Warmtebedrijf al jarenlang superslecht. Een (deel van een) oplossing: uitbreiding naar de stad Leiden. Dan krijgt het Warmtebedrijf meer klanten en dus meer omzet. 2: Die uitbreiding is

Afgelopen week kwam Shell met opmerkelijk nieuws. Het bedrijf gaat automobilisten de mogelijkheid geven om 1 eurocent extra per liter benzine of diesel te betalen, waarmee de CO2-uitstoot van de brandstof gecompenseerd zou worden. Het voornemen leidde tot heftige reacties. 'Dit is BS! CO2-neutraal tanken bestáát niet. De enige manier om CO2-neutraal te tanken is níét te tanken', schrijft meteoroloog Gerrit Hiemstra op Twitter. Zijn collega Peter Kuipers Munneke: 'Hmmm slechte timing, precies een week te laat voor een 1-aprilgrap.'

Vandaag klinkt het startschot voor een nieuwe juridische stap in de klimaatstrijd: milieuorganisatie Milieudefensie daagt Shell voor de rechter. De eis: Shell moet zijn CO2-uitstoot in 2050 tot nul hebben teruggebracht. Gisteren zat ik met een groepje journalisten aan bij een webinar waarin de advocaat van Milieudefensie Roger Cox (hij was ook de advocaat die namens Urgenda de Klimaatzaak tegen de staat won) tekst en uitleg gaf. Het leek mij zinvol om in deze nieuwsbrief eens samen te vatten hoe

Deze week wil ik graag terugkomen op de doorrekening van het Ontwerp Klimaatakkoord door de planbureaus CPB en PBL – en dan met name naar de kabinetsreactie daarop. De planbureaus concludeerden min of meer dat de maatregelen van het Klimaatakkoord onvoldoende bijdragen aan de doelstelling van 49 procent CO2-uitstootreductie in 2030. Het kabinet reageerde direct. Op een persconferentie presenteerden Rutte en Wiebes vijf aanvullende maatregelen om het doel toch te kunnen halen: 1) Een CO2-belasting voor de industrie. 2) Van

Afgelopen woensdag waren er verkiezingen en sindsdien lijkt het halve land in rep en roer vanwege de winst van Forum voor Democratie. Wat ik bij mezelf bemerk, is dat het me allemaal nogal koud laat: ik kan Thierry Baudet niet zo serieus nemen. Die ideetjes van hem niet, zijn verkiezingswinst evenmin. Ik zal proberen uit te leggen waarom. Sinds een aantal jaar schrijf ik over klimaatverandering en energietransitie. Als daarin één constante is, dan zijn dat de Groningers die zich

Vooraleerst even een hartelijk welkom aan alle nieuwe volgers van deze nieuwsbrief. De afgelopen week meldden zich meer dan honderd nieuwe lezers. Keigaaf! Vandaag kunnen we het volgens mij maar over één ding hebben: de aangekondigde CO2-belasting. Afgelopen woensdag maakte het Planbureau voor de Leefomgeving vakkundig gehakt van de bonus-malus-regeling die de Industrietafel had voorgesteld. Nog dezelfde dag reageerde de regering met het voornemen een CO2-tax in te voeren. Daarmee sneuvelt de lobby van de industrie in het zicht van

Soms hè, soms heb ik het idee dat er mensen zijn die niet willen begrijpen welke kant de energietransitie op gaat. Zo was afgelopen week de elektrische auto het haasje, toen uit een ‘onderzoek’ van het Belgische RTBF bleek dat elektrische auto’s pas na heel lang rijden duurzamer zijn dan benzine-auto’s: 700 duizend kilometer. Dat. Stond. In. Alle. Koppen. Au, mijn hoofd. Wie een beetje doorleest, ziet al snel hoe de onderzoeker op dit enorme getal uitkomt: hij rekent met het huidige aandeel groene

De afgelopen week moest je het even zonder mijn nieuwsbrief doen, want ik was even druk met het afronden van Dus Wat Gaan Wij Doen? Ondertussen barstte in de klimaatdiscussie de bom over de energierekening. Eind 2018 had het kabinet voorspeld dat de gemiddelde energierekening dit jaar met 108 euro zouden stijgen, terwijl de stijging nu veel hoger blijkt: gemiddeld 334 euro. Het resultaat: woede in de Kamer. De hogere stijging heeft twee belangrijke oorzaken. Eén: gas en stroom zijn