Het was de week van het Urgenda-vonnis. Ook in hoger beroep bleef de uitspraak staan dat Nederland de CO2-uitstoot ten opzichte van 1990 in 2020 met 25 procent moet hebben teruggedrongen. Met nog twee jaar te gaan staat Nederland op 13 procent.

Het ‘groenste kabinet ooit’ doet graag alsof het Europees koploper is op klimaatgebied omdat het vroeg begonnen is aan de klimaatwedstrijd. In NRCwerd dat idee stevig onderuitgehaald. ‘Nederland begon niet eerder aan de klimaatwedstrijd: het rent in de tweede helft het veld op met de kniekousen nog op de enkels.’

Vanwege de haast die nu geboden is, zijn allerlei opties waarmee voldoende CO2-uitstoot teruggedrongen had kunnen worden nu niet meer mogelijk. Inzetten op CCS, meer wind op zee, handhaven op een efficiëntere industrie: het kan allemaal een fikse CO2-reductie opleveren, maar niet vóór 2020.

Blijft over: kolencentrales sluiten, te beginnen bij de Hemweg-centrale. Nuon wil daar 55 miljoen euro voor hebben, ‘voor de werknemers’. Al eerder schreef ik dat dat niet helemaal terecht is, maar ja, het kabinet mag die onderhandelingen nu onder tijddruk gaan voeren. En dan is alleen de Hemweg-centrale sluiten nog niet eens genoeg.

Zo zie je hoe de uitstel en het traineren van de energietransitie nu tijddruk oplevert en naar alle waarschijnlijkheid gewoon geld gaat kosten. Dat is niet de schuld van de huidige klimaatminister Wiebes. Daar mag u de laatste kabinetten-Balkenende en de eerste kabinetten-Rutte voor bedanken.

Tot zover. Zelf heb ik de afgelopen week verder gestudeerd op warmtenetten. Bedankt nog aan alle lezers van deze nieuwsbrief die me van input hebben voorzien. Het blijkt een complex thema: er zijn kleinschalige en grootschalige netwerken, die gevoed kunnen worden met water van een lage temperatuur en van een hoge temperatuur. Bij lage temperatuur is het aantal potentiële bronnen schier oneindig, hogere temperaturen kunnen geleverd worden door afvalverbranders, energiecentrales en de chemische industrie. Allemaal hebben ze hun eigen voor- en nadelen, die ik tracht uiteen te zetten.

Het wordt daarmee een verhaal voor fijnproevers, vol nuance en enerzijds-anderzijds-argumentatie. Verwacht dus geen algemeen antwoord als ‘alle warmtenetten zijn kut’, want zo eenvoudig ligt het simpelweg niet. Op dit moment beslaat het ruim 5.000 woorden, dus daar gaan we nog even aan schaven. IJs en weder dienende komt het volgende week online.

Je hoort van me.

Fijn weekend, Ties