Nadat ik vorige week een verhaal publiceerde over de toekomst van aardgas in Nederlandse huishouden, plofte er een persbericht in mijn mailbox. Subject: ‘Restwarmte Shell voor 16.000 huishoudens.’
Wat er gaat gebeuren? Via een ondergrondse pijpleiding gaat de restwarmte van de olieraffinaderij van Shell in Pernis naar de Rotterdamse wijk Katendracht gebracht worden, waardoor de woningen daar voor de verwarming van hun huizen geen aardgas meer nodig hebben. Een warmtenet, heet dat.
Het persbericht kwam mooi uit, want sinds ik vorig jaar bij Follow the Money begon roepen lezers me al op om dit soort warmtenetten te onderzoeken. Dit zijn ketens waarmee we onze huizen vastboeien aan de fossiele industrie, zegt de één. Het is een prachtig voorbeeld van een circulaire economie, zegt de ander.
Ik wil wel eens weten hoe dit nu echt zit. Daarom ben ik afgelopen week bezig geweest met een onderzoek naar de feiten rond warmtenetten. Zijn ze nou een verduurzaming of niet? Wegen de kosten op tegen de baten? En hoe belangrijk zullen warmtenetten in de toekomst worden?
Een definitief antwoord op deze vragen heb ik nog niet. Maar wat ik wel al weet: het is niet slim om warmtenetten categorisch als een goed of slecht idee te kwalificeren. Het ligt zeer aan regionale omstandigheden of een warmtenet een zinvolle investering is of niet. Je mag binnenkort dus weer een supergenuanceerd verhaal verwachten 🙂
Tot snel!