Vers Beton schrijft elke maand een column in de Uitagenda Rotterdam, het gratis culturele uitgaansmagazine.
“Geen stad biedt zoveel ruimte om je dromen waar te maken als Rotterdam. De huren zijn hier nog betaalbaar, veel grond ligt braak. Bovendien ligt naast deze fysieke ruimte ook inhoudelijk nog veel open. Lange tijd stond Rotterdam immers bekend als havenstad, maar die identiteit is nauwelijks nog vol te houden, nu de haven steeds verder richting Noordzee trekt. Dit is wat men bedoelt als gezegd wordt dat ‘het’ bruist in Rotterdam: hier heb je nog alle ruimte om een droom te realiseren die groter is dan jezelf.”
Dit antwoord geef ik doorgaans als mensen mij vragen waarom ik als voormalig Nijmegenaar, Utrechter en Amsterdammer juist in Rotterdam ben blijven plakken. Het is de ‘RotterDream’, zo vatte een goede vriendin, die vanuit Londen-Zuid in Rotterdam-West is neergestreken, het ooit in één woord samen.
Opvallend genoeg zijn het vaak ras-Rotterdammers die met cynisme op deze analyse reageren. Werden in de jaren ’70 (Popfestival Kralingen) en ’90 (gabbercultuur) immers niet ook culturele bloeiperioden afgekondigd, die nooit echt beklijfden?
Ditmaal is het echter anders, stel ik dan. Ditmaal is niet één subcultuur verantwoordelijk voor een hernieuwd optimisme, maar merk je aan alles dat een verbond van jonge ondernemers en creatieven klust aan een nieuw imago voor de stad. Van online magazine Vers Beton tot het literair initiatief Paginagroots, van de timmerlui van de Keilewerf tot Stager, de geweldige evenementenondersteuning van Worm: overal worden creatieve idealen duurzaam geworteld in de maatschappelijke realiteit.
Geen plek belichaamt die energie van dromers met een geldingsdrang wat mij betreft meer dan Uit Je Eigen Stad; Europa’s grootste stadsboerderij naast het Marconiplein. Nadat de haven zich hier terugtrok was dit lange tijd een gebied waar behalve gebruikte condooms en injectienaalden weinig te vinden was. Maar toen kwamen de initiatiefnemers van Uit Je Eigen Stad, die op deze plek hun idealen voor lokaal verbouwd voedsel verwezenlijkten.
Op 13 juni organiseer ik er met onder meer die vriendin uit Londen daarom het RotterDream-festival. Met alle hierboven genoemde organisaties gaan we de ruimte die de stad ons biedt vieren en met een volledig Rotterdamse line-up gaan we bewijzen dat er (weer) een bloeiende culturele humuslaag bestaat. Voor iedereen voor wie dromen en doen synoniemen zijn.