Echte verhalen van echte mensen vind je in echte cafés. Daarom schrijven Ties Joosten en Iren van Oosterom eens in de twee weken op donderdag een verhaal op een bierviltje in buurtkroeg De Koperen Toog. De waarheid van het heelal is immers te vatten in één goede cafégrap.
Schaterlachend staat barvrouw Wendy hem aan te kijken. ‘De aarde is toch niet mijn moeder, gek!’ proest ze. ‘Ik ben toch geen sperzieboon?’
Een beetje bedremmeld kijkt Dref om zich heen. De vrolijkheid van Wendy werkt ontwapenend, maar toch had hij op een andere reactie gehoopt toen hij in zeer, zéér gebrekkig Nederlands aan haar vertelde hoeveel moeders ze heeft. ‘Drie. Eva, moeder aarde en je eigen moeder.’
Lees verder op VersBeton.nl