Het is zo’n zinnetje waar je makkelijk overheen leest. ‘Coalitiepartij VVD wil luchthaven Lelystad koste wat het kost openen op 1 april 2020’, las ik in een bericht van de NOS, ‘want Schiphol barst uit zijn voegen.’

‘Want Schiphol barst uit zijn voegen.’

Eigenlijk is dit een vals frame, waar ik vandaag een punt van wil maken. Want Schiphol barst helemaal niet uit zijn voegen. De landingsbanen, terminals en infrastructuur van Schiphol kunnen het huidige aantal vluchten en de aantallen reizigers prima aan. Schiphol heeft vijf landingsbanen en verwerkt daarmee 500.000 vluchten en 71 miljoen passagiers per jaar. Ter vergelijking: luchthaven Heathrow in Londen heeft twee landingsbanen en verwerkt daarmee 476.000 vluchten en 80 miljoen reizigers per jaar.

Aan die 71 miljoen passagiers verdient Schiphol overigens een flink stuk minder dan Heathrow. Hoe dat zit, legde ik gisteren uit op FTM.

Anyway: Schiphol barst niet uit zijn voegen. Vliegtuigen staan bij Schiphol niet te dringen op de startbaan, reizigers hoeven niet hutjemutje op elkaar te wachten tot ze hun vliegtuig in mogen, de trein- en snelwegverbindingen met de Randstad zijn perfect. In 20 minuten sta je vanaf Amsterdam Centraal op Schiphol. Vanuit Rotterdam doe je er 25 minuten over.

Schiphol barst niet uit zijn voegen, zo weet ook de politiek. In de uitgelekte luchtvaartnota is immers het voornemen opgenomen om het aantal vliegbewegingen op Schiphol te laten stijgen naar 540.000. Kan de luchthaven prima hebben, er hoeft geen terminal of landingsbaan bij.

Wat er wel aan de hand is, is dit: in 2008 heeft de luchthaven met de overheid, omwonenden en milieuorganisaties een plafond van 500.000 vliegbewegingen per jaar afgesproken. En nu dat plafond is bereikt, wil Schiphol dat het wordt opgerekt. Zo simpel is het. Schiphol maakte een afspraak, en wil nu die afspraak breken.

De volgende keer dat de NOS een bericht schrijft, hoop ik dan ook de volgende zin te lezen: ‘Coalitiepartij VVD wil luchthaven Lelystad koste wat het kost openen op 1 april 2020, want Schiphol wenst zich niet te houden aan zijn eigen beloftes.’