Afgelopen week publiceerde ik een verhaal over de kolencentrale van Uniper en een nieuwsbrief over biomassa. Kennelijk zijn dit onderwerpen die mensen na aan het hart liggen, want het regende reacties. Het leek me leuk om eens een kleine bloemlezing te geven.
Zo is het altijd leuk om aanvullende vragen te krijgen. Wouter wilde bijvoorbeeld weten waarom de Amerikaanse investeringsmaatschappij Riverstone de kolencentrales van Engie heeft overgenomen. Da’s een leuke vraag, die ik in mijn stuk inderdaad niet beantwoord, aangezien Engie niet het subject is van mijn verhaal. Maar ik heb er natuurlijk wel een gedachte over: ik denk dat de investering van Riverstone rendabel kan zijn, omdat Engie een gigantisch verlies heeft genomen. Uniper is daar (nog) niet toe bereid.
Op LinkedIn ontspon zich ook een leuke discussie. Wat daar aardig aan is, is dat je kan zien waar de mensen die reageren werkzaam zijn. Zo kwamen er reacties van werknemers van de elektriciteitsbedrijven RWE en Uniper. Misschien is het niet heel verwonderlijk dat zij de claim van Uniper voornamelijk terecht vinden. Maar wat ik vooral tof vind, is hoe inhoudelijk de discussie blijft. En – héél bijzonder in online discussies – er was zelfs iemand bereid excuses aan te bieden! Kom daar op Facebook maar eens om. Excuses geaccepteerd, en sorry dat ik je ‘pipo‘ noemde Jan Jaap Amsing.
Op mijn nieuwsbrief kwamen vooral een enorm aantal reacties binnen via de mail. Hier valt op hoeveel tijd sommige van jullie nemen om je inzichten met mij te delen. Mails van meer dan 500 woorden waren geen uitzondering. Super bedankt daarvoor!
Opvallend is hoe verschillend de mails zijn. Een belangrijk punt bij veel critici is de carbon payback period: de tijd die een jong boompje nodig heeft om de CO2 die bij het verbranden van een oude boom vrijkomt, weer op te nemen. Volgens sommigen is dit meer dan 30 jaar, wat te lang is om de klimaatdoelstellingen te halen. Anderen beweren echter dat dit minder dan 5 jaar is. Ik ben daarom heel benieuwd naar rapporten waarin wordt uitgelegd hoe lang deze koolstofcyclus precies is. Daar wil ik nog meer onderzoek naar doen.
Waar ik ook meer onderzoek naar wil doen, is de manier waarop natuurbeheer in Nederland zich verhoudt tot het rooien van (delen van) bomen. Sommige lezers suggeren dat het omhakken van bomen per definitie fout is, maar ik kreeg ook een reactie van een bosbeheerder die me complimenteerde met mijn nieuwsbrief en aangaf dat houtkap bij duurzaam bosbeheer juist nodig is.
Verder zijn er een boel mensen die zich zorgen maken. Zo woont één van mijn lezers in een regio waar maar liefst drie kleine biomassacentrales worden gebouwd. Hij vreest een verslechtering van de luchtkwaliteit.
Iemand anders maakt zich echter juist zorgen vanwege de kwaliteit van het huidige biomassadebat: ‘Ik werk op een zorgboerderij waar we sinds negen jaar alle verwarming met biomassa doen, wat we lokaal inkopen. Zo weten we van eigenlijk al het hout wat we kopen, waar het vandaan komt. Ondertussen hebben we in de afgelopen jaar honderden bomen geplant. Afgelopen jaar lijkt het echter steeds meer een hetze te worden tegen biomassa en krijg ik het idee dat wij door steeds meer mensen fronsend worden bekeken.’
Kortom: over zowel biomassa als steenkoolcentrales ben ik nog niet uitgeschreven. Binnenkort dus meer 🙂