Of je nu op het trapveldje in de straat met de grote jongens wil meespelen, of je debuteert als jong talent in de selectie van Feyenoord, sommige voetbalwetten zijn universeel: als jij te hoog van de toren blaast, vrije trappen opeist of de aanvoerder op de training door de benen speelt, dan kan je een tik verwachten. Dan loop je ineens tegen de ellenboog van de centrale verdediger aan, of geeft diezelfde aanvoerder je even een trap onder je gat. Dat weet je, dat hoort zo, zo leer je je plaats kennen.
Ook in het publieke debat lopen mensen rond die af en toe een tik verdienen. Neem een Rutger Castricum. Zich onverslaanbaar wanend staat hij, met zijn roze microfoon en cameraman als zwaard en schildknaap, bij nietsvermoedende mensen op de stoep. Jennen. Irritante vragen stellen. De vleesgeworden arrogantie zijn. Professor Andreas Kinneging was daar niet van gediend en dus paste hij de wetten van het voetbal toe. Geen doodsbedreiging, geen mes tussen de ribben, maar gewoon een ferme tik: “En nu ophoepelen, Rutger!”
Ieder land heeft zijn irritant. Een publiek figuur waarvan iedereen hoopt dat hij of zij de grote mond eens opentrekt tegen ‘de verkeerde’. In Engeland heet hij Noel Galllagher, voormalig gitarist en songwriter van Oasis. Nadat hij jarenlang met zo ongeveer de hele Engelstalige muziekscène ruzie had gezocht kreeg hij in 2008 ineens klappen van een ‘fan’ tijdens een concert in Toronto. Op het incident werd geschokt gereageerd, maar veel Engelsen voelden toch ook een zekere opluchting: “Thank God, he had it coming”, staat op vrijwel elk forum (1, 2, 3) over het incident.
In Duitsland heet hij Dieter Bohlen, die jarenlang deed alsof hij de zanger van de band Modern Talking was. In werkelijkheid liet hij de zangpartijen door anderen inzingen en werden liveshows altijd geplaybackt. Dat hij nu desondanks als jurylid bij een talentenjacht grove kritiek uit op kandidaten zet bij veel Duitsers kwaad bloed. Toen Bohlen in 2006 in zijn eigen huis van 60.000 euro beroofd werd, vond men dit dan ook zijn verdiende loon. (Overigens zou Heidi Klum ook een goede kandidate zijn, als je tenminste vrouwen mocht slaan. Kijk bijvoorbeeld naar deze en deze haat-artikelen over haar.)
Niemand heeft zin en tijd om geëtter van de Rutger Castricums van deze wereld via de rechter af te bestrijden. Toch vinden we dat zijn geklier niet eeuwig onbestraft kan blijven. Daarom is het zo fijn als hij eens tegen de ellenboog van ‘de verkeerde’ aanloopt. Dat is geen mishandeling. Dat is een corrigerende tik.
Dit artikel verscheen eerder op het permablog van De Nieuwe Pers.