Hoogedelgestrenge Ahmed Aboutaleb,
Het gaat goed met Rotterdam. Neemt u het maar aan van iemand die regelmatig in de kroeg zit: er wordt weer gelachen. Ruim tien jaar nadat Pim Fortuyn het multiculturele droombeeld lek prikte krijgt de Turk die de kroeg komt binnenlopen van de barman nog steeds een ‘Hey, pleuristurk’ naar z’n hoofd. Maar met een ‘Hey, kankermongool’ wordt die opmerking direct teruggekaatst, waarna twee paar pretogen elkaar de handen schudden en een biertje drinken. Ondertussen begint de stad ook fysiek steeds meer zijn definitieve vorm aan te nemen. Om Wilfried de Jong te parafraseren: we zijn er nog niet, maar we beginnen er wel steeds meer op te lijken. Het is lente in de stad.
Lees verder op VersBeton.nl