Op het permablog van De Nieuwe Pers publiceerde ik een drieluik over de aanval op de goudkoers. Dit is het derde deel.
Je kan natuurlijk al vraagtekens zetten bij een Fed die de vrije markt van de wereldwijde goudhandel manipuleert. Maar er is meer aan de hand. Het in de markt gezette goud wisselt namelijk niet fysiek van eigenaar, maar alleen op papier. Op zichzelf is dit niet zo vreemd: al jarenlang vindt grofweg negentig procent van de goudhandel enkel op papier plaats. Feitelijk zijn de papieren en de fysieke goudhandel daarom ook twee aparte markten geworden. Bij verschillende papieren goudproducten is het zelfs onmogelijk om de waarde van je belegging in fysiek goud te laten uitkeren.
De vraag is nu of de enorme hoeveelheden goud die de afgelopen dagen op papier in de markt zijn gezet fysiek überhaupt bestaan. Al langer bestaat namelijk het vermoeden dat de Fed veel meer goud op papier uitgeeft dan het zelf in de kluis heeft liggen. Afgelopen jaar wilde de Duitse regering onder publieke druk bijvoorbeeld zijn goud dat in Amerika ligt opgeslagen terug hebben. Opzienbarend was daarbij dat de Amerikanen het goud niet meteen konden teruggeven, terwijl het om ‘maar’ 300 ton gaat – ongeveer de helft van de (papieren) hoeveelheid die alleen afgelopen vrijdag al in de markt werd gezet. Sterker nog: onze oosterburen moeten nog zeven jaar wachten voordat ze alles terug hebben! Nederland heeft op zit moment overigens ook rond de 300 ton goud in Amerikaanse kluizen liggen. Althans, dat hopen we.
Daarom willen steeds meer beleggers het door hen aangekochte goud ook daadwerkelijk fysiek in bezit krijgen. De Scotiabank spreekt bijvoorbeeld van een “very, very strong physical dimand” vanuit Azië. Daar wordt de lage goudprijs aangewend om enorme dollarvoorraden om te zetten in fysiek goud. Ook verklaart dit de al eerder beschreven run op fysiek goud en zilver bij Amsterdam Gold. Paul Craig Roberts schrijft dan ook: “Listening to the media and to academic economists (…) you would think no one any longer wants gold and silver. But try getting your hands on some.”
De vraag is nu dan ook of de aanval op de goudprijs niet als een boemerang op de (centrale) bank(en) die hem hebben ingezet terugkomt. Op dit moment lijkt de lage goudprijs namelijk niet te zorgen voor een uitstroom van dollars uit de wereldeconomie, maar juist voor een instroom. Daarnaast is niet alleen het vertrouwen in de dollar als veilige belegging in het geding, maar ook het vertrouwen in waardepapier met goud als onderpand. Of de Fed nu achter de aanval zit of niet, deze gevolgen zou de centrale bank wel eens heel veel hoofdpijn kunnen gaan bezorgen.
Dit artikel verscheen eerder op het permablog van De Nieuwe Pers.